jueves, 1 de enero de 2009

É úa zona lingüísticamente uniforme que pertenece al tronco lingüístico del gallego

(Facultad de Filoloxía. Uvieu)




A zona asturian encravada i delimitada entros rios Eo i Navia é úa zona culturalmente galega. Dende un punto de vista llingüístico participa dúa serie de características comuis al terceiro bloque del gallego, el chamado tamen gallego oriental, entre outras:


1)Plurais en -is: cais, pantalois

2) Uso das formas del artigo : el-a-el/lo

3) Diminutivos en -in: camín nenín, etc

4) Uso del diptongo -ui: muito, lluito, enxuito. etc.

5) Formas verbais temáticas: teis, veis.

6) Empreo del partitivo: ¿Qués empanada? dame della.


Pero ademáis de compartir fenómenos comuis coel gallego oriental presntan trazos propios del área que personalizan aos falantes desta zona, como dice Fernández Rei, "algúas dellos insólitos nel galego" Entre outros trazos están os seguintes:

1) Permanencia del sufixo latino -olo: rapazolo, etc.

2)Terminación en -íus, -ías: neníus, nenías, etc.

3) Conservación del -l: avolo.

4) El grupo -kt- reducese a t: calente.

5)Formas arcaicas dos posesivos: tou, sou, etc




Antonio Meilán García
Universidad de Oviedo

eonaviego, gallego, gallego de Asturias, gallego asturiano, gallego -asturiano, fala... son múltiples denominacióis... pra úa mesma realidad.




Hai unhas terras entre rios unde xermolan ventos cambiantes e palabras ventureiras dende tempos esqueicidos. Son palabras que transitan en precario por carreiros que van del monte ao mar e viceversa, e apandan con etiquetas penduradas no decorrer dos anos: eonaviego, galego, galego de Asturias, galego asturiano, galego-asturiano, fala... Son múltiples denominacióis, esquizofrenia non propicia, pra úa mesma realidad. Pior é que el idioma morra.


"A Herdade que nós temos"

"Hestoria e escolma da prosa en galego do Eo-Navia"


Licenciado en Filoloxía Galego-Portuguesa